ﺳﺎ ﺍﺱﺍﻡﺍﺱ

﷽‏ دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندارم!

ﺳﺎ ﺍﺱﺍﻡﺍﺱ

﷽‏ دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندارم!

تنهایی

ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺑﯽ ﮐﺴﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺴﻢ ﺑﻮﺩﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺗﻠﺨﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ ﺁﺭﯼ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﭽﮕﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻡ . . . نفرین به بودن و نبودنت!
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد