ﺳﺎ ﺍﺱﺍﻡﺍﺱ

﷽‏ دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندارم!

ﺳﺎ ﺍﺱﺍﻡﺍﺱ

﷽‏ دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندارم!

بپذیر امیدش را!

ﺍﮔﺮﺷﺒﯽ ﺍﺯﺷﺒﻬﺎﯼ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ، ﻣﺴﺎﻓﺮﯼ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪﮔﺮﻣﺎﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﻨﻬﺎﯾﺶ ﻧﮕﺬﺍﺭ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺭﮔﺮﻣﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻨﮑﯽ ﻟﺒﺨﻨﺪﺵ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺷﻮﯼ
نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد