قصر شیرین

کس نشد پیدا که در بزمت مرا یاد آورد

مشت خاکم را مگر در درگهت باد آورد

یک رفیق دست گیری در جهان پیدا نشد

تا بپای قصر شیرین نعش فرهاد آورد

در دل خوبان نمی بخشد اثر آیا چرا

سنگ را آه و فغان من به فریاد آورد

آرزوی مرغ دل زین شیوه حیرانم که چیست

تیر خون آلود خود را نزد صیاد آورد

در صف عشاق میبالد دل ناشاد من

گر بدشنامی لب لعلت مرا یاد آورد

دل کند لخت جگر را نذر چشم گلرخان

همچو آن طفلی که حلوا پیش استاد آورد

باشد آن روزی که آنشوخ فرامش کار من

یاد از حال من غمگین ناشاد آورد

کیست تا از روی غمخواری در این دشت جنون

بهر دست و پای من زنجیر فولاد آورد

عشقری از روی علم و فن نمیسازد غزل

اینقدر مضمون نو طبع خداداد آورد

صوفی عشقری

محبت زندگیست

ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺶ ﺍﺩﻣﯽ

، ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻭﺳﺖ، ﭘﺲ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﭼﻪ

ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻦ ! ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ

ﺩﻭﺳﺖ ...

به هوای دوست

---

ﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻣﺖ،ﺍﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ

ﺑﺮﺳﯿﻨﻪ ﻣﯽ ﻓﺸﺎﺭﻣﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ

ﺍﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﺭ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﯼ

ﺗﺎﺻﺒﺢ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻣﺖ،ﺍﻣﺎﻧﺪﺍﺭﻡﺕ

ﺩﺭﻋﺎﻟﻢ ﺧﯿﺎﻝ ﺧﻮﺩﻡ ﭼﻮﻥ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺷﮏ

ﺑﺮ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻣﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ

ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺩﺭﺧﺖ ﺟﺎﻥ

ﺩﺭﺑﺎﻍ ﺩﻝ ﺑﮑﺎﺭﻣﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ

ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺍﯼ ﺷﮕﻮﻓﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺜﻞ ﭼﺘﺮﮔﻞ

ﺑﺮﺳﺮﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﻣﺖ، ﺍﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﻣﺖ . . .

لحظه ها

ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ ﺭﻭﻧﺪ

ﺑﻲ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻧﺪ

ﻭ ﻣﻦ ...

ﺩﺭ ﺑﻴﻘﻮﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﻫﺎ

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺍﻟﻲ ﺩﻳﺮﻭﺯ ﻣﻲ ﺟﻮﻳﻢ !!!

ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺑﻲ ﺗﻮ ؛

ﺍﺣﻀﺎﺭ ﺁﺭﺯﻭ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ

ﺁﻥ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻓﺮﺩﺍ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻟﻢ ....

ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻧﮕﻔﺖ !...

آرزوهای زندگی

ای پاک پروردگارا!

مرا در رسیدن به اهداف و آرزوهای که در زندگی دارم. یاری ده !

 آمین

دوست داشتن تو

ﻣﻦ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ

ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻧﮕﻮﯾﻢ

ﺣﺘﯽ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻧﮕﻮﯾﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻤﺖ

ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﻧﺨﻨﺪﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺗﻮﻡ

ﺣﺘﯽ ﺍﺧﻢ ﮐﻨﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻢ

ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺟﺰ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ تو

نمک نزدم

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺯﺧــﻢ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﮏ ﻧــﺰﺩﻡ

ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺎﮐﻨــﻮﻥ ، ﮐﻠﮏ ﻧـــﺰﺩﻡ

ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨﻢ ، ﻫﻤﯿــﻦ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ

ﻫﯿﭻ ﺑــﺮ ﭼﻬــﺮﻩ ، ﺻــﻮﺭﺗﮏ ﻧﺰﺩﻡ

ﺑـﺎﻋــﺚ ﺍﺿﻄــﺮﺍﺏِ ﮔﻞ ﻧﺸـــﺪﻡ

ﺳﻨﮓ ﺑــﺮ ﺑﺎﻝ ﺷﺎﭘــﺮﮎ ﻧـــﺰﺩﻡ

ﻣــﻦ ﻣﺴﯿــﺢ ﻫﻤﯿﺸـﻪ ﻣﺼﻠــﻮﺑﻢ

ﮔــﺮ ﮐﺘﮏ ﺧــﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ ، ﮐﺘﮏ ﻧﺰﺩﻡ

ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺑﺮ ﺩﻟﻢ ﻧﻤﮏ ﺯﺩﻩ ﺍﻧﺪ؟

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺯﺧـﻢ ﮐـﺲ ﻧﻤﮏ ﻧﺰﺩﻡ

خنده های سرد

ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ

ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻲ ﭘﻨﺎﻫﻲ ﺍﻡ

ﮔﺎﻫﻲ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ

ﺩﺭ ﭘﺲ ﻫﻤﻴﻦ ﻭﺟﻮﺩ

ﺩﺭ ﭘﺲ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﺳﺮﺩ

ﺩﺭ ﭘﺲ ﻫﻤﻴﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﮔﺮﻡ

ﻫﻲ ﻣﻲ ﻣﻴﺮﻡ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻡ. !

آروم آروم دل هوایی گریه داره

ﺗﻮ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎﺷﯽ

ﭘﺸﺖ ﺍﺑﺮﺍ ﺑﺎﺷﯽ

ﺩﻭﺳِﺖ ﺩﺍﺭﻡ

ﻣﻦ ﺁﺭﺯﻭﻣﻪ

ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻧﻪ

ﻫﯽ ﺑﮕﯽ ﺑﻤﻮﻥ ﺗﻮ ﻋﺸﻖ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﻣﻦ

ﮐﯽ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻫﻮﺍﺗﻮ ﺩﺍﺭﻩ

ﻫﻮﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ

ﮐﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﺕ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ

ﻫﻤﺶ ﺩﻟﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﻮ

ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﻧﻤﻮﻧﺪﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ

ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ

ﻭﺍﺳﻪ ﺗﻮ ﻫﺮﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﭼﺎﺭﻩ ﭼﯽ ﺩﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ

ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻝ ﻫﻮﺍﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺘﻨﺖ

ﺩﻟﺘﻨﮕﺘﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﻮﻧﻤﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻋﻄﺮ ﭘﯿﺮﻫﻨﺖ

 توانه سرا :    مهدی احمد و   شهرام جلیلی

گفته بودم

گفته بودم بی تو می میرم ، ولی این بار نهگفته بودی عاشقم هستی ، ولی انگار نههرچه گویی دوستت دارم ، به جز تکرار نیستخو نمی گیرم به این ، تکرارِ طوطی وار نهتا که پا بندت شوم از خویش می رانی مـــرادوست دارم همدمت باشم ، ولی ســــربار نهدل فروشی می کنی ، گویا گمان کردی که بازبا غرورم می خرم آن را ، در این بازار نهقصد رفتن کرده ای ، تا باز هـم گویم بمانبار دیگر می کنم خواهش ، ولی اصرار نهگه مـرا پس می زنی ، گه باز پیشم می کشیآنچه دستت داده ام نامش دل است ، افسار نهمیروى اما خودت هم خوب میدانى عزیزمیکنى گاهى فراموشم، ولى انکار نهسخت میگیرى به من، با اینهمه از دست تومیشوم دلگیر شاید نازنین، بیزار نه....